ಸಂಜೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ

ಸಂಜೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಕಂಪು
ಮೆತ್ತನೆ ಅಡರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನೀನಿದ್ದಿ ಅನ್ನುವ ಭಾವ
ಮತ್ತೆ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತದೆ

ಮಲ್ಲಿಗೆಗೇನು ಗೊತ್ತು ನನ್ನ ವಿರಹ
ಅದರ ಪಾಡಿಗದು ಅರಳುತ್ತದೆ
ಸುತ್ತಲೂ ಘಮ್ಮೆನ್ನುತ್ತದೆ
ಪಶ್ಚಿಮದ ಪೂರ್ತಿ ರಂಗಿನ ಚಿತ್ತಾರ

ನಾನು ಮತ್ತೆ ಎಂದೂ ದಕ್ಕದ
ನಿನ್ನ ಹುಡುಕಲಾರಂಭಿಸುತ್ತೇನೆ
ಬಿರಿಯದೆ ಉದುರಿದ
ನಿನ್ನೆಯ ಅಂಕುರಗಳಲಿ

ನೀರು ಬತ್ತಿದ ನದಿಯಲಿ
ಹಾಯಿ ದೋಣಿ ನಡೆಸುವ
ಎಂದೂ ನನಸಾಗಲಾರದ
ಹುಚ್ಚು ಕನಸು ನನ್ನದು

ನದಿ ಎಂದಾದರೂ ತುಂಬೀತೇನೋ
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ದಯೆ ತೋರಿ
ನಿನ್ನ ಕಾಯುವ ಕಪಟ ಹಾದಿಯ
ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳಿಗೆಲ್ಲಿದೆ ಕರುಣೆ

ಈ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ವಿಷಣ್ಣತೆಯಲಿ
ಅರೆಬೆಂದ ಕನಸುಗಳ ಕಮಟು
ಎದೆಯ ಕುಲುಮೆಯೊಳಗೆ
ಕುದಿದು ಆವಿಯಾಗುವಾಗೆಲ್ಲಾ

ಕೈ ಹಿಡಿಯುವುದು, ಹೆಗಲಾಗುವುದು
ಎಂದೂ ತೀರದ ಅಕ್ಷರಗಳು
ಮತ್ತು ಒಂದಿಷ್ಟು ಕವಿತೆಗಳು
ಮಾತ್ರ.